Gönüller sultânı Hz. Mevlânâ'ya, hikmetini anlayamadıkları bir mesele sorarlar:
"Efendim! Etrafımıza baktığımızda görüyoruz ki, köpekler, diğer bazı hayvanlar gibi eti için kesilmiyorlar. Üstelik sair hayvanlara nazaran, bir batında çokça yavruladıkları halde bir türlü çoğalamıyorlar. Lâkin, insanlar ibadet kastıyla ekseriyetle koyunları kurban etmekte ve eti ile de gıdalanmaktalar. Koyunlar bu kadar çok sarfiyatın zıddına, umûmiyetle bir batında tek kuzu yavrularlar. Ama yine de sayıları bir türlü eksilmez, hatta aksine artar. Koyunlardaki bu bereketin hikmeti nedir acaba?"
Hz. Mevlânâ (k.s), soruyu tebessümle dinledikten sonra, şu hikmetli cevabı verdi:
"Ne ibrettir ki hayvanlarda müşahade ettiğiniz bu hâl, seher vaktinin bereketine bariz bir işarettir. Çünkü seherler, rahmet ve feyzin sağanak hâlinde boşandığı vakitlerdir. Köpekler, gece boyunca havlayıp dururlar, ancak seher vakti uykuya dalarlar. Koyunlar ise, seher vaktinde uyanıktırlar. Bu yüzden, seher vaktinin bereketinden paylarına düşeni alırlar."
Kur'an-ı Kerim'de Rabbimiz mü'minleri tarif buyururken,
"Onlar seher vakitlerinde tevbe istiğfar hâlinde olurlar." (Zâriyat,18) buyurmuştur.
Cüneyd-i Bağdâdî Hazretlerini vefatından sonra rüyasında gören bir hürmetkârı sorar:
"Üstad! Senin bir çok iyiliğin ve fazîletin vardı. Kim bilir Rabbim hangisine ne türlü sevaplar lutfeylemiştir!"
Şöyle cevap verir büyük velî:
"Hepsi bir yana, seherde kıldığım iki rekat namaz bir yana!"
(ERKAM TAKVİMİ ARKASI-24.01.2011)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder