"Göz değmesi" veya "nazar değmesi" diye bilinen, mikrobik olmayan ve aniden çoğunlukla baş ağrısı şeklinde beliren manevi rahatsızlıkların varlığını hepimiz pek iyi biliriz. "Nazar değdi,nazara geldi,nazara uğradı" gibi cümlelerle hep aynı rahatsızlık anlatılmak istenir. Tıb da bu tür rahatsızlıkları kabullenmekte ve "insanın gözünden çıkan şuaların dikkatle, belki biraz da kıskançlıkla bakış esnasında yoğunluk kazanması ve bu yoğun şuaların karşı organizmanın atomlarının çalışma düzenine tesir icra etmesi" şeklinde açıklamaktadır.
Rasulullah Efendimiz (s.a.v), Ebu Hureyre(r.a)'nin rivayet ettiği bir hadis-i şerifte:
"Göz değmesi gerçektir(vaki'dir)"
buyurmuşlardır.
(Buhari,Tıb,36)
Hatta Peygamber Efendimiz(s.a.v), dokunan her kötü gözden Allah'a sığınmayı Hz. İbrahim'in bir duası olarak ümmetine ta'lim etmiştir.
Nazar değmesine karşı "okuma" suretiyle uygulanan tedavinin Hz. Peygamber ve ashabı tarafından yapıldığı ve müsbet neticeler alındığı örnekleriyle sabittir. Bu tedavide daha çok FATİHA,İHLAS,FELAK,NAS sureleri ve AYETÜ'L KÜRSİnin okunduğu da hadislerde yer alan bilgiler arasındadır.
Bu açıklamalardan sonra, göz değmesine karşı güya tedbirmiş gibi, halk arasında dolaşan bir takım hurafelerin manasızlığı kendiliğinden ortaya çıktı sanırım. Çocukların elbiselerine mavi boncuklar,nazarlıklar,iğde çekirdekleri,kaplumbağa kabuğu v.s takmak; evlere,binaların girişlerine,arabalara at nalı,at kafası,çeşitli muskalar asmak,kurşun dökmek,tütsü yapmak,ceplere sarımsak koymak,arabalara göz resimleri yapıştırmak,acaip heykeller monte etmek ve benzeri şeylerin hepsi, bu batıl inanışın zavallı aletleridir. Bunların tıp açısından en küçük bir faydası düşünülemeyeceği gibi, batıl inanışları yaygınlaştırması ve sürdürmesi noktasından büyük sakıncaları vardır. BU YÜZDEN DE BUNLARI BU NİYETLE KULLANMAK HARAMDIR.
Bu tür koruyucu totem izlenimi veren ve hastalıklardan koruduğu yanlış kanısının zihinlere yerleşmesine vesile olan nazarlıkların kullanılmasını Peygamber Efendimiz (s.a.v) kesinlikle yasaklamıştır. Hatta böyle bir nazarlığı üzerinde taşıyan kişinin bey'atını kabul etmemiş ve onu çıkarıp atmasını emretmiştir.
(bk. Nesai,Ziynet,17;İbn Mace,Tıb,39)
MANEVİ HASTALIKLARIN TEDBİRİ DE MANEVİDİR.
(Hurafeler ve Batıl İnanışlar,İ. Lütfi ÇAKAN)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder