Hz. Ömer (r.a) ile Hz. Ali (r.a) Efendilerimiz Kabe'yi tavaftan çıktıkları sırada, annesini sırtında taşıyan bir göçebe gördüler. Göçebe, bir yandan annesini taşıyor, bir yandan da şu şiiri okuyordu:
"Ben sırtımdakinin serkeşlik yapıp ürkmeyen bineğiyim. Diğer bütün binekler ürküp kaçsalar da, ben ne ürker ne de kaçarım. Onun beni karnında taşıması ve emzirmesi ise, benim yaptığımdan çok daha zahmetliydi. Ey Allah'ım! Emret; senin hizmetindeyim. 'Lebbeyk! Allahümme lebbeyk!' "
Adamın bu halini gören Hz. Ali, Hz. Ömer'e dönerek, "Ey Ebâ Hafs! Bu adamla birlikte bir daha tavaf yapalım. Umulur ki, bu kez rahmet inecek ve hepimizi kaplayacaktır."
Ve göçebe, sırtında annesiyle birlikte yaptığı tavaf boyunca bu şiiri okumayı sürdürdü.
Bu arada, Hz. Ali de ona karşılık olmak üzere,
"Şunu bil ki Allah Teâlâ, senin annene gösterdiğin bu vefadan çok daha vefalıdır. Bunun için de, senin azına çok büyük mükâfâtlar verecektir." şiirini okuyordu.
(ERKAM TAKVİMİ ARKASI)
Arafat'ta annesini sırtında taşıyan adam..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder